Afgelopen dagen hebben we met een groep foodprofessionals genoten van alles wat Berlijn te bieden heeft!
Met Uber (voor mij een nieuwe ervaring) van wijk naar wijk wandelend op ontdekkingstocht naar vernieuwende foodconcepten, street art, geschiedenis en vermaak!
Een straatdichter vatte ons weekend samen in het volgende gedicht:
When you’re in
the city of Berlin
it’s not a sin
to try some local food
If you’re in the mood
to explore
their meats
or
their vegetables
just dig in
You can begin
your next diet
when you’re back home
Trust me, you won’t regret
living
a little…
En ja dat hebben we gedaan! Verschillende keukens proeven?, soms zelfs ‘all the way’, mooie wijnen, smullen tot dat je niet meer op kan en voetjes van de vloer in de sky club!?
En de geschiedenis raakt als je bij Checkpoint Charlie loopt. Een diepere collectieve pijn is daar voelbaar. Het besef dat vrijheid geen gegeven is, zo kort nog geleden. Prachtig hoe ze daar in de hele stad nog echt de aandacht voor hebben.
Een stad die mij eraan herinnert dat we vaak veel muren zien en inzetten in ons contact met anderen maar als de muren wegvallen het opvalt dat we allemaal mensen zijn die liefhebben, lijden en dromen. En dat is wat eten elke dag doet; verbinden en die muurtjes tussen elkaar een beetje laten zakken. Mooi toch als we zo met ons vak mensen dichterbij elkaar brengen.
We hebben genoten!
